Ik wens alle getroffenen veel troost en sterkte toe

Ik leef mee met de getroffen families van het busongeluk in zwitserland. Dit is onbeschrijflijk leed. Kinderen die op buitelandse reis gaan en nooit meer thuiskomen. Hetzelfde geldt voor de overleden begeleiders. Ik herinner mij nog zeer levendig mijn eerste buitenlande schoolreis naar echternacht, luxemburg. Met 3 zesde klassen van de fratersschool in lanaken maakten we die trip. 
Vooral ook hoe wij daar met de kameraden al maanden vooraf naar uitkeken. Dat was in 1975. Wat dat betreft zal de wereld niet veel veranderd zijn. Ook deze kinderen zullen zich verheugd hebben op deze reis. Als 12-jarige zonder ouders op stap, in de wereld. Ik wens alle getroffenen veel troost en sterkte toe.